ความซื่อสัตย์เป็นบ่อเกิดของความน่าเชื่อถือ
ถ้าหากคุณดีและซื่อสัตย์ได้นานพอเวลาจะคัดคนดีๆเข้ามาในชีวิตคุณซื่อสัตย์ ถูก ชายนามว่า ฉลาดปล่อยไว้
ที่เกาะร้างกลางทะเลซื่อสัตย์พย าย ามคิดหาวิธีที่จะกลับขึ้นฝั่ง…สิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือจะมีเรือซักลำผ่านมา
ทางนี้บ้างซื่อสัตย์ก็ได้ยินเสียงเพลงแววมาแต่ไกลซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสียงนั้นมีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมา
ยังเกาะนี้บนเรือลำนั้นมีธงผืนเล็กโบกสะบัดอยู่บนธงนั้นเขียนคำว่า “ความสุข” ที่แท้เป็นเรือของความสุข
นั่นเองซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือของความสุข…“ ความสุข
ค ว า มสุขผมคือซื่อสัตย์คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม….? ”เมื่อความสุขได้ยิน ก็พูดกับซื่อสัตย์ว่า “ ไม่ได้หรอก
หากผมพาคุณขึ้นมาด้วยผมจะหมดสุขคุณดูสิผู้คนมากมายในสังคมยุคนี้ที่พูดความจริงแล้วกลับไม่มีความสุข
ขอโทษนะซื่อสัตย์ผมรับคุณขึ้นมาไม่ได้…! ”พูดเสร็จ ความสุขก็จากไป.…!!ผ่านไปสักครู่หนึ่ง “ ตำแหน่ง ”
ก็ผ่านมา ซื่อสัตย์ตะโกนเรียกตำแหน่ง…“ ตำแหน่ง ตำแหน่ง ผมคือซื่อสัตย์ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่ง
ได้ไหม…? ”ตำแหน่งพอได้ยิน ก็รีบหันหัวเรือให้ห่างออกไป
จากนั้นก็หันมาพูดกับซื่อสัตย์ว่า “ ไม่ได้ ไม่ได้ ซื่อสัตย์คุณจะขึ้นมาอยู่กับผมไม่ได้ คุณรู้ไหม…?ตำแหน่งที่ผม
ไ ด้ ม า นั้ น มั น ย ากเย็นสักเพียงใดหากผมพาซื่อสัตย์อย่ างคุณมาอยู่ด้วยผมก็จะสูญเสียตำแหน่งไปแน่ ๆ
เ พ ร า ะตำแหน่งนี่ผมได้มาด้วย
ความไม่ซื่อสัตย์ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ”ซื่อสัตย์น้ำตาคลอเบ้ามองตำแหน่งที่รีบออกเรือจากไปอย่ าง
สิ้นหวัง….รู้สึกสับสนในตนเองเป็นอย่ างยิ่งหรือในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครต้องการซื่อสัตย์แล้วอยู่ๆ ท่วงทำนอง
ที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้นมา…!!เรือลำหนึ่งบรรทุก “แข่งขัน” เป็นจำนวนมากผ่านมาซื่อสัตย์จึง
ตะโกนเรียก….“ แข่งขัน แข่งขัน ผมขอขึ้นเรือของ
คุณได้ไหม…? ”แข่งขันถามกลับมา…“ คุณเป็นใคร คุณมีประโยชน์แค่ไหนกับพวกเรา…? ”ซื่อสัตย์ไม่อย าก
พูดอะไรมากเ พ ร า ะเกรงว่าจะพลาดโอกาสอีกแต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์ยังไงก็พูดความจริงเสมอ…“ ผมคือ
ซื่อสัตย์… ”“ ห๊า…!!! คุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วยเราจะแข่งขันเอาชนะอะไรกับใครที่ไหนได้ ”
พูดเสร็จแข่งขันก็หันหัวเรือจากไปอย่ าง
รวดเร็วในขณะที่ซื่อสัตย์กำลังสิ้นหวังอยู่ๆก็มีน้ำเสียงอันเมตตาดังขึ้นว่า “ ลูกจ๋าขึ้นเรือเถิด!! ”เมื่อซื่อสัตย์
เงยหน้าขึ้นมองก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือ…“ ฉันคือกาลเวลา ”…กาลเวลาแนะนำตัว“ ทำไมต้องมา
ช่วยผมครับ? ”ซื่อสัตย์ถามออกไปด้วยความสงสัย“มีแต่กาลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่าซื่อสัตย์มีค่ามากเพียงใด”
…กาลเวลาพูดออกไป
ด้วยรอยยิ้มกาลเวลาได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่าพบ….. ความสุข ตำแหน่ง แข่งขัน ที่ต่างก็เรือล่มอยู่กลางทะเล
ตัวข้ากาลเวลาในอดีต เคยเป็นทั้ง ความสุข ตำแหน่งและ แข่งขัน มาหมดแล้วสิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ก่อนมาเป็น
กาลเวลาคือ… ทุกสิ่งที่เคยเป็น ความสุขจะหายไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์ตำแหน่งที่ได้มาก็เป็นตำแหน่ง
จอมปลอมการแข่งขันก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นานก็จะล้มเหลวไม่เป็นท่า จงเป็นคนซื่อสัตย์เ พ ร า ะ
เวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ…
ประโยชน์ของการมีความอดทน
1 : งานหรือกิจกรรมต่าง ๆ สำเร็จลุล่วงไปอย่ างดี
2 : ทำให้เราเป็นคนสุขุม รอบคอบ มีสติ
3 : เสริมสร้างให้เราเป็นคนมีมานะมีความเพียรพย าย าม
ในการทำงานหรือความทุกข์ย ากลำบากต่าง ๆ ในชีวิต
4 : มีความเป็นผู้นำ เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
5 : สอนให้เราไม่ยอมแพ้หรือท้อถอย
6 : เป็นที่รักของทุกคน
ประโยชน์ของการมีความซื่อสัตย์
1 : เป็นคนเปิดเผย จริงใจต่อตนเองและผู้อื่น
2 : ทำให้มีความเจริญก้าวหน้าและประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน
3 : เสริมสร้างให้ตัวเองเป็นคนกล้าหาญ กล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง
4 : เป็นที่เชื่อถือ และไว้ใจของคนอื่น
5 : ชีวิตมีความสุข
