สำหรับคนที่ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ อย่ าคิดว่าเป็นภาระ เ พ ร า ะ ลูกที่กตัญญูรู้คุณรู้จักทดแทนบุญคุณพ่อแม่นั้น
จะทำให้ท่านได้อะไรมากกว่าที่คิด ตัวอย่ างเรื่องเล่านี้หลังเลิกเรียน ผมเห็นอาจารย์กำลังนั่งจดอะไรอยู่บนโต๊ะ
สีหน้าเคร่งเครียดด้วยความที่ผมสนิทสนมกับอาจารย์ และ ชอบช่วยงานท่านอยู่บ่อยๆจึงเอ่ยปากถาม…
อาจารย์กำลังทำอะไรครับ… มีอะไรให้ผมช่วยไหม อาจารย์ตอบว่า… ” กำลังตัดรายจ่ายอยู่ ผมต้องจ่ายค่าแม่ครัว
คนขับรถ คนสวนค่าใช้จ่ายในบ้านและให้แม่เดือนละ 1,000 บาท “ ตอนนี้รายได้กับรายจ่ายมันไม่ค่อยสัมพันธ์กันนัก
ต้องลดรายจ่ายบางส่วนลงผมเลยพูดว่า ” เงินเดือนที่ให้แม่ 1,000 บาทเอาออกได้นี่ครับ เดือนไหนมีเหลือเยอะค่อยให้
“ อยู่บ้านหลังเดียวกัน ค่าน้ำ-ค่าไฟ อาจารย์ก็รับผิดชอบหมดอาหารสามมื้อ อาจารย์ก็จัดให้ท่านเรียบร้อย เสื้อผ้าก็ซื้อให้
ใหม่เดือนละชุดไม่สบายอาจารย์ก็พาไปหาหมอ และ เบิกค่ารักษาได้ อาจารย์ตอบกลับว่า… ” ไม่ได้เลยนะ 1,000 บาท…!!
นี่สำคัญที่สุด เ พ ร า ะเป็นเงินสำหรับ ห ล่ อ เ ลี้ ย ง หั ว ใ จ แ ม่
“ผมฟังแล้วอึ้งอยู่พึกนึง เ งิ น ห ล่ อ เ ลี้ ย ง หั ว ใ จ แ ม่ เ พ ร า ะ ไม่เคยได้ยินคำนี้ อาจารย์พูดต่อว่า…
” ร่างกายต้องการอาหาร มาหล่อเลี้ยงให้อิ่ม หั ว ใ จ ของคนเรา ก็เช่นกัน ต้องมีอะไรมาหล่อเลี้ยง “ลองนึกดู… คนที่
ไม่มีเงินติดตัวเลยนี่เป็นอย่ างไร ใจมันจะหวิวๆ ไม่สดชื่นๆนะมนุษย์เงินเดือนจะรู้ดี ช่วงปลายเดือนแล้ว ไม่มีเงินเหลือ
ติดบัญชีมันจะรู้สึกประมาณนั้นแหละ มันเฉาไปจนถึงสิ้นเดือนเลยนะแม่อยู่กับเราก็จริง แต่ถ้าแม่ไม่มีเงินอยู่ในมือ หั ว ใ จ
ท่ า น ก็ เ ฉ าท่านก็เฝ้ารอให้ถึงวันเงินเดือนออกเหมือนกัน รับเงินเดือนมาใหม่ ๆ หน้าตาสดใสเมื่อทุกสิ้นเดือน
พอเงินเดือนออก ก็เข้าไปสวัสดีแม่ บอกแม่ว่า…วันนี้เงินเดือนออกครับ ผมเอาเงินใส่มือแม่ 1,000 บาทแม่ก็ให้พรผม
เเล้วเก็บเงินไว้ใต้หมอนไว้อย่ างมีความสุขวันหนึ่งน้องของอาจารย์ พาภรรย าไป ค ล อ ด ลู ก คุณแม่ก็ซื้อทองให้หลาน
ด้วยเงินที่เก็บสะสมไว้ ท่านกอดหลาน และ สวมสร้อยให้พร้อมให้พรพอหลานโตขึ้นพอรู้ภาษา ก็ถามว่าสายสร้อยนี้
ใครกันซื้อให้ก็บอกหลานได้ด้วยความภาคภูมิใจว่า คุณย่ าเป็นคนซื้อให้คนที่อาวุโสที่สุดในบ้านคือ คุณย่ า
เ พ ร า ะ 1,000 บาทที่เก็บสะสมนี้ทำให้ท่านดูน่าเกรงขามและ เป็นที่รักของหลานๆ ถ้าคุณแม่ไม่มีเงินจะรับขวัญหลาน
ได้เช่นไรเห็นไหมล่ะว่าเงิน1,000 บาท ที่เราให้ เป็นบันไดพาแม่ไปสู่ความสุขอีกเหตุการณ์หนึ่ง…
วันหนึ่งมีกำนันมาอนุโมทนาบุญที่ห มู่บ้าน แม่ของอาจารย์ ก็นำเงินที่ลูกให้ไว้มาทำบุญเมื่อกำนันรับเงินเสร็จ
ก็เดินผ่านไปบ้านถัดไปเห็นลุงข้างบ้าน ก็กำลังเก็บผ้าอยู่ในบ้านกำนันก็ตะโกนข้ามรั้วเข้ามา…
” ทำบุญสร้างศาลาวัดร่วมกันไหมครับลุง “ลุงข้างบ้านตอบ… ” ลุงไม่มีเงินหรอกลุงอาศัยลูกสาวอยู่
เดี๋ยวเผื่อลูกเขากลับมาทันจะขอเงินเขาทำบุญนะ เ พ ร า ะ ลูกเขาไม่ได้ให้เงินเดือนลุงไว้ใช้ไง “
