อยากมีวาสนา ต้องคิดให้ได้แบบนี้ก่อน

สุขกับสิ่งที่มี คือวาสนา

ชายคนหนึ่ง ตอนมีชีวิตเขาเป็นคนชอบช่วยเหลือผู้คนหลังจากเขาได้จากไป จึงได้รับตำแหน่งเป็นทูตสวรรค์หลังจากที่ได้เป็น

ทูตสวรรค์ เขาก็มายังโลกมนุษย์อยู่เสมอ เพื่อช่วยให้ผู้คนได้สัมผัสกับคำว่าวาสนา

อยู่มาวันหนึ่ง ทูตสวรรค์ได้เจอกับชาวนา สีหน้าของชาวนามีแต่ความเศร้าหมอง ทูตสวรรค์ได้เอ่ยถามไปว่าท่านกลัดกลุ้ม

ในสิ่งใดฤาควายของข้าเพิ่งจากไ ป ข้าไม่มีควายช่วยไถนาอีกแล้วแล้วต่อไปข้าจะดำนาได้ยังไง

ชาวนาตอบทูตสวรรค์จึงมอบควายให้เขาสองตัว ชาวนาลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ ทูตสวรรค์ยิ้มกับภาพที่เห็นตรงหน้า

เขาสัมผัสได้ถึงวาสนาของชาวนา

วันต่อมา… เขาพบเจอชายอีกคนหนึ่ง สีหน้าของชายผู้นี้เต็มไปด้วยความเศร้าหมองเหตุใดท่านจึงเศร้าหมองเช่นนี้เล่า

ข้าถูกหลอกจนหมดตัว แม้แต่เงินจะซื้อตั๋วรถกลับบ้านก็ไม่มี  ฮือๆ ทูตสวรรค์ จึงยื่นเงินเป็นจำนวนที่เพียงพอ

ให้ชายผู้นี้สามารถเดินทางกลับบ้านได้ เขากอดทูตสวรรค์ด้วยความขอบคุณ ความปิติของชายผู้นี้

พลอยทำให้ทูตสวรรค์สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของวาสนาอีกครั้ง

วันต่อมา… ทูตสวรรค์ได้พบกับกวีหนุ่มคนหนึ่ง เขาเป็นคนที่มีความสามารถ อีกทั้งรูปงามและร่ำรวย ภรรย าของเขาก็งามแฉล้ม

กิริย ามารย าทก็งดงาม แต่กวีหนุ่มกลับไม่มีความสุขท่านไม่มีความสุขหรือ ข้าช่วยท่านได้ไหมทูตสวรรค์ถามข้าพรั่งพร้อมในทุกสิ่ง

ขา ดก็เพียงสิ่งเดียว ท่านให้ข้าได้ไหมกวีหนุ่มเอ่ยขึ้นได้สิ ท่านบอกข้ามาเถิด ข้าจะให้สิ่งนั้นกับท่านเดี๋ยวนี้ทูตสวรรค์ตอบข้า

อย ากมีวาสนากวีหนุ่มตอบทูตสวรรค์ถึงกับอึ้งและเซไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่าข้าเข้าใจแล้วทูตสวรรค์

เริ่มทำให้เขาสูญเสียในสิ่งที่เขาครอบครองไม่ว่าจะเป็นความสามารถรูปโฉมที่หล่อเหลา ทรัพย์สินเงินทองที่เขามี

อีกทั้งชีวิตของภรรย าสาวของเขา เมื่อริบรอนในสิ่งที่เขามีจนสิ้น ทูตสวรรค์ก็จากไป

หลังจากหนึ่งเดือนผ่านไป… ทูตสวรรค์ได้กลับมาหากวีหนุ่มอีกครั้ง สภาพของเขาในตอนนี้ช่างน่าหดหู่ยิ่งนักนอนหายใจรวยริน

อยู่บนเตียงนอนที่สกปรก และเสื้อผ้าที่มอมแมม ทูตสวรรค์ได้เสกทุกสิ่งที่เขามีก่อนหน้านั้นกลับคืนให้เป็นของเขาอีกครั้ง

แล้วก็จากไป ครึ่งเดือนให้หลัง ทูตสวรรค์ได้กลับมาเยี่ยมกวีหนุ่มอีกครั้ง กวีหนุ่มจูงมือภรรย าสาวเข้ามาขอบคุณทูตสวรรค์เพราะเขา

ได้รับแล้วซึ่งวาสนาเราทุกคนต่างอยู่ในท่ามกลางวาสนา แต่ไม่รู้จักวาสนากลับแสวงหาวาสนาเพียงเพราะคิดว่าตนเอง

พร่องในสิ่งที่คนอื่นมีตอนเราหิว มีบะหมี่ชามหนึ่งวางอยู่ตรงหน้านั่นคือวาสนาทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน กินข้าวเสร็จแล้วล้มตัวลงนอน

หัวถึงหมอนกรนเลยนั่นคือวาสนาร้องไห้เป็นวรรคเป็นเ ว ร จู่ๆก็มีคนที่รักเรายื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้พร้อมคำปลอบใจ

เธอยังมีฉันอีกทั้งคนนั่นคือวาสนาคำว่าวาสนาไม่มีคำจำกัดความสุขกับสิ่งที่มีได้ นั่นคือวาสนา