เราคงเคยพบว่า เมื่อทำอะไรไม่ได้วางแผนหรือมองการณ์ไกล ถึงเวลาเลยรับมือไม่ได้, ไม่ทัน มันก็เสียหายแต่
ในอีกด้านบางที ทั้งตั้งใจ และวางแผนเอาไว้ดิบดีก็มีอะไรมาทำให้พังไม่เป็นท่า มันก็ทำให้รู้สึกย่ำแย่เ พ ร า ะ
ว่า อุตส่าห์ลงทุนอะไรไปมากมาย…
ถ้าจะบอกว่าเหตุเ พ ร า ะ วิกฤติไวรัสระลอกใหม่กว่า ที่ต่อจากระลอกใหม่ หลังจากระลอกแรก… เอ่อ มันก็คือ
วิกฤติคราวเดียวกัน แต่มันคงต้องแบ่งเรียกเพื่อเหตุผลทาง… ทางความรับผิดชอบกระมัง จะได้โทษนั่นนี่กัน
ได้ อย่ างไรก็ตามสิ่งที่เสียหายกว่าการป่วยทางกาย คือ “การป่วยใจ และแรงกดดันในการดำเนินชีวิต”
ของใครหลายคน
ถึงแม้ไม่มีวิกฤตินี้ คนเราย่อมมีความแตกต่างกันในย ามประสบปัญหาชีวิต ถึงจะต่างกรรม ต่างวาระ ทว่าบางคน
ต้ อ ง “ล้ม ลุก คลุก คลาน” แต่บางคนแค่ “ซวนเซ เป๋ แล้วก็ไปต่อ…” คงตอบชัด ๆ ได้ย ากว่า เหตุผลเ พ ร า ะ
อะไร บางคนอาจแค่โชคดี บางคนปัญหาของเขาอาจไม่หนักหนาจริงก็ได้บางคนอาจมีต้นทุนดี แต่สิ่งเหล่านี้
อยู่ที่ “แค่เรามองเขา” เขาอาจไม่ได้ต้นทุนดี, อาจเจอปัญหาหนักมากอยู่ หรือไม่มีโชคอะไรช่วยก็ได้ ที่
สำคัญถ้านี่เป็นเวลาที่ปัญหาเกิดกับเรา มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยในการมัววิเคราะห์คนอื่น หรือเปรียบ
เทียบกับคนอื่น โดยอย่ างยิ่งในเวลาที่เราแย่กว่า…
เ พ ร า ะในช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยปัญหา หรือสถานการณ์ที่คาดเดาอะไรย าก สิ่งที่ต้องมีมากคือ “สติ” และการ
“มองตัวเอง” เท่านั้น เขียนเช่นนี้ดูง่าย เอะอะก็ให้มีสติ มองโลกแง่ดี เรื่องเช่นนี้ใครก็รู้ ดูอ่านกันจนเบื่อ
แต่มันก็เริ่มที่ตรงไหนไม่ได้นอกจาก “ตรงนี้” นี่แหละจริง ๆ
เดินช้าให้มองใกล้ เดินไวให้มองไปข้างหน้า
อันที่จริง “สติ” ใช่มีเพียงบางเวลา หากต้องพย าย ามมีให้ตลอดเวลา ถ้าตอนนี้ยังไม่มีเมื่อไหร่จะมี? โดยแง่คิด
หนึ่งที่อย ากให้ไว้จากเรื่องนี้คือ ในช่วงชีวิตที่ยังปกติดีเสมือนเส้นทางชีวิตราบเรียบหรือก้าวหน้า ก็เหมือนเรา
วิ่ง หรือเดินไปข้างหน้าได้ไว ในช่วงนี้เราควรมองไปให้ไกล มองไปข้างหน้ามาก ๆ เ พ ร า ะยังไม่รู้ว่าจะเจอ
อะไร ยิ่งไปได้เร็วยิ่งต้องคิดเผื่อ มองอนาคตให้มาก หากไม่อย ากล้มแรงตอนสะดุด เ พ ร า ะส่วนใหญ่จะ
ระเริงกันอยู่มากกว่า…
ในทางตรงกันข้าม เวลาที่ปัญหาถาโถม มีปัจจัยแย่ ๆ หลายอย่ างก็ควร หยุด ลด นี่ไม่ใช่เวลามาคิดอะไรไกล ๆ
จินตนาการไม่ควรนำมาใช้ (ที่พอเอามาคิดตอนนี้ก็มักจะเป็นเชิงลบ) มองตัวเรา มองรอบตัว ๆ อะไรที่ต้องแก้
ก่อน หรือในเวลานี้เราทำได้ เหมือนเดินช้า ๆ ก็มองใกล้ ๆ สำรวจหาสิ่งเล็กน้อยที่พอทำได้ไปเรื่อย ๆ อย่ าง
ระมัดระวัง… นี่ล่ะ “เดินช้าให้มองใกล้ เดินไวให้มองไปข้างหน้า”คำคมดีๆเดินช้าให้มองใกล้เดินไว
ให้มองไปข้างหน้า
เ พ ร า ะชีวิตไม่ว่าช่วงเวลาไหนเราก็คาดเดาอะไรไม่ได้อยู่แล้ว มันจึงต้องปรับตามสิ่งที่เป็นจริง วันนี้เดินช้า
วันหน้าเดินเร็ว วันนี้ทุกข์ใจ ก็ต้องผ่านให้ได้ วันหน้าที่จะสุขใจก็ยังพร้อมรออยู่ มีง่าย มีย าก สลับกันไป
“เลิกเดา” แล้วปรับตัวตามเท่าที่เราทำได้ แล้วทำให้เต็มที่ ดีที่สุด…
