Home ข้อคิดดำเนินชีวิต เมื่อเราให้ความรักหรือความสุขออกไปสิ่งที่ย้อนกลับมาก็คือความสุข

เมื่อเราให้ความรักหรือความสุขออกไปสิ่งที่ย้อนกลับมาก็คือความสุข

0 second read
0
1,169

ช่วงพลบค่ำ เมื่อ 20 ปีที่แล้ว มีเด็กหนุ่ม ท่าทางเหมือนนักศึกษา กำลังลังเลอยู่หน้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง เมื่อเขาเห็นว่าลูกค้า

ส่วนใหญ่ทานเสร็จ และเดินออกจากร้านแล้ว เขาจึงเดินเข้าร้านมาด้วยอาการประหม่าพร้อมกับพูดเสียงสั่นกับเจ้าของร้านว่า

“ขอข้าวเปล่าถ้วยหนึ่งครับ ขอบคุณครับ” เด็กหนุ่มก้มหน้าพูด ไม่กล้าสบตาเจ้าของร้านร้านอาหารแห่งนี้ เพิ่งเปิดกิจการใหม่

เป็นเถ้าแก่หนุ่มสาวคู่หนึ่ง เห็นเด็กหนุ่มไม่เอากับข้าวก็รู้สึกสะเทือนใจ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเขารีบตักข้าวพูนถ้วย ส่งให้กับเด็ก

หนุ่มคนนั้นเด็กหนุ่มจ่ายเงินพร้อมกับพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “ผมขอน้ำแกงราดบนข้าวสักหน่อยได้ไหมครับ?” “ตามสบาย

เลย ไม่คิดเงิน” เถ้าแก่ตอบเขากินไปได้ครึ่งถ้วย ก็สั่งอีกถ้วยหนึ่ง “ไม่อิ่มใช่ไหม? ถ้วยนี้เดี๋ยวตักให้มากหน่อย จะได้อิ่มไง”

เถ้าแก่พูดด้วยความเอาใจใส่ “ไม่ใช่ครับ ผมเอาใส่กล่อง พรุ่งนี้จะเอาไปกินที่มหาลัยน่ะครับ” เมื่อเถ้าแก่ได้ยิน ก็เดาออกว่า

เด็กหนุ่มคนนี้คงมาจากต่างจังหวัดฐานะที่บ้านคงจะไม่สู้ดีนัก เขาคงมาเรียนที่เมืองหลวงเพียงคนเดียว และคงจะเรียนไปด้วย

ทำงานไปด้วย ดูก็รู้ว่าเด็กคนนี้คงจะลำบากอยู่ไม่น้อยเขาจึงตักเนื้อเคี่ยวซอสใส่ไว้ที่ใต้กล่องข้าว จากนั้นก็เอาไข่ตุ๋นใส่ไป

หนึ่งฟอง แล้วจึงตักข้าวอัดไปเต็มกล่องมองดูแล้วเหมือนไม่มีอะไรอยู่ในกล่องข้าว นอกจากข้าวเปล่าเท่านั้น เมื่อภรรย าของเ

ขาเห็นดังนั้น ก็เข้าใจในสิ่งที่สามีกำลังทำว่าต้องการช่วยเหลือเด็กหนุ่มคนนี้ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ราดไว้บนข้าว จะใส่ไว้

ใต้ข้าวทำไม? เถ้าแก่กระซิบบอกภรรย าว่า “เด็กผู้ชายรักศักดิ์ศรี หากเขาเห็นว่าบนข้าวมีเนื้อ เขาอาจคิดว่าเราทำทานแก่เขา

หากเป็นอย่ างนี้ คราวหน้าเขาจะไม่กล้ามาอีก ถ้าเขาไปกินร้านอื่น ก็ได้กินแต่ข้าวเปล่า แล้วจะเอาแรงที่ไหนไปเรียนหนังสือ”

“คุณเป็นคนดีจริงๆ จะช่วยเขายังกลัวเขาอายอีก” “หากผมไม่ดี คุณจะแต่งงานกับผมเหรอ” เถ้าแก่หนุ่มหยอกเย้ าผู้เป็น

ภรรย า “ขอบคุณครับ ผมอิ่มแล้ว แล้วเจอกันใหม่ครับ” เด็กหนุ่มพูดจบก็หยิบข้าวกล่อง แล้วเดินออกจากร้านไปเมื่อเด็กหนุ่ม

ถือข้าวกล่อง ที่ดูหนักกว่าข้าวเปล่าออกจากร้านไป ก็หันมายิ้มให้เจ้าของร้านทั้งสอง “สู้ๆ นะ พรุ่งนี้พบกันใหม่” เถ้าแก่พูดและ

โบกมือให้กับเด็กหนุ่มคนนั้นในคำพูดประโยคนั้นของเขา แฝงด้วยคำเชิญให้เด็กหนุ่ม มากินข้าวที่นี่ใหม่ในวันพรุ่งนี้เด็กหนุ่ม

น้ำตาคลอ ไม่กล้าหันไปมองเจ้าของร้าน กลัวว่าน้ำตาจะร่วงให้เขาทั้งสองเห็นจากนั้นเป็นต้นมา พลบค่ำของทุกวัน เด็กหนุ่ม

ก็จะมากินข้าวที่ร้าน เขาสั่งข้าวเปล่าหนึ่งถ้วย กับข้าวเปล่าหนึ่งกล่องเอากลับบ้านและใต้กล่องข้าวก็จะมีอาหารที่แตกต่างกัน

ไปในแต่ละวัน จนเด็กหนุ่มเรียนจบปริญญาตรีผ่านมา 20 ปีแล้ว ที่ร้านแห่งนี้ ไม่ได้ต้อนรับลูกค้าคนพิเศษคนนี้อีกเลย อยู่ๆ

ทางการก็ส่งจดหมายมาบอกว่า จะทำการเวนคืนที่และร้านของเขาก็เป็นหนึ่งในนั้น สองสามีภรรย าอายุใกล้จะ 50 ปี เมื่อรู้

ข่าวนี้ต่างก็กลัดกลุ้มใจชีวิตต่อไปข้างหน้าจะทำอย่ างไร เงินทองที่จะได้จากทางการ ก็ไม่เพียงพอกับการซื้อบ้านที่มีทำเลดี

อย่ างนี้ได้อีกแล้วลูกๆ ที่กำลังเรียนอยู่ จะหาค่าเทอมมาจากไหน? ต่างก็กอดกันร้องไห้ ไม่รู้จะจัดการกับชีวิตอย่ างไรดีเช้า

วันหนึ่ง มีชายแต่งกายสะอาดสะอ้าน ดูภูมิฐานเข้ามาหาสองสามีภรรย า “สวัสดีครับคุณทั้งสอง ผมเป็นรองผู้จัดการบริษัท

ผู้จัดการใหญ่ของเรา ต้องการให้คุณเข้าไปทำร้านอาหารในบริษัทของเรา ที่กำลังจะทำการเปิดใหม่ในเร็วๆ นี้เรื่องค่าใช้จ่าย

ไม่ว่าจะเป็นการตกแต่ง และอุปกรณ์ต่างๆ ค่าวัสดุในการทำอาหาร ทางเราจะเป็นผู้รับผิดชอบ ขอเพียงคุณจัดหากุ๊กปรุงอาหาร

และบริหารงานก็พอ ส่วนกำไรแบ่ งครึ่งกับบริษัทของเรา” ผู้จัดการใหญ่ของบริษัทเป็นใครกัน? ทำไมเขาถึงดีกับเราอย่ างนี้?

เราไม่เคยรู้จักผู้ใหญ่ในสังคมเลยสักคนเดียว? สองสามีภรรย าต่างทำหน้างงๆ “คุณทั้งสองเป็นผู้มีพระคุณของผู้จัดการใหญ่

ท่านบอกว่าท่านชอบกินไข่ตุ๋นและเนื้อเคี่ยวซอสของร้านคุณมากรายละเอียดผมทราบเพียงแค่นี้ส่วนเรื่องอื่นๆคุณคงจะทราบ

ได้เอง ตอนเจอกับผู้จัดการใหญ่ของเรา” เมื่อเดินทางไปถึงบริษัท สองสามีภรรย าจึงรู้ว่า ผู้จัดการใหญ่ของบริษัทนี้ ก็คือเด็ก

หนุ่มที่มากินข้าวเปล่าย ามพลบค่ำทุกวันนั่นเองหลังจากจบมหาวิทย าลัยเขาก็มุมานะสร้างเนื้อสร้างตัวจนสามารถเปิดบริษัท

แห่งนี้ได้ เขาสำนึกบุญคุณข้าวที่สองสามีภรรย า ให้เขากินตลอดเวลาที่เรียนมหาวิทย าลัยหากไม่มีสองสามีภรรย าช่วยเหลือ

เขาในตอนนั้น เขาคงลำบากและไม่สามารถเรียนจนจบได้เมื่อถึงเวลาที่สองสามีภรรย าจะลากลับ ชายหนุ่มยืนขึ้นโค้งคำนับ

พร้อมกับพูดว่า “สู้ๆ นะครับ ต่อไปนี้บริษัทของเราต้องพึ่งพาคุณแล้วล่ะครับพรุ่งนี้พบกันใหม่ครับ” เมื่อให้ความรักออกไปสิ่งที่

ย้อนกลับคืนมาก็คือความรัก เมื่อให้ความสุขออกไป สิ่งที่ย้อนกลับคืนมาก็คือความสุข คิดเผื่อคนอื่น ย่อมมีคนคิดถึงเรา นี่คือ

เหตุผลและกฎเกณฑ์การแบ่ งสิ่งเล็กๆ ของคุณอาจสามารถส่องสว่างให้แก่ผู้คนมากมาย คนให้ก็มีความสุขคนรับก็มีความสุข

Load More Related Articles
Load More By Life
Load More In ข้อคิดดำเนินชีวิต
Comments are closed.

Check Also

ผู้ประเสริฐ ผู้ยอดเยี่ยม นี่แหละคือสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับลูกๆ

ชาย ผ้ า ถุ ง ของแม่ เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แม้ไม่ต้องปลุ … …