เมื่อเราโตขึ้น พอที่จะเข้าใจคำว่า ” แฟน ” หรือ ”คู่รัก” เราจะรู้เองว่า การจะรักกันนั้นไม่ใช่เพียงแค่ ยอมรับใน นิสัย ของกัน
และกัน หรือการพูดคำว่ารักบ่อยๆ เรื่องจริงๆมันมีมากกว่านั้น เ พ ร า ะนิสัยบางอย่ างในตัวเรา เอาเข้าจริงๆบางครั้งเรายัง
ไม่ชอบมันเลย ที่เป็นคนแบบนี้ แล้วใครจะมารับเราได้วะ มันเลยไม่ใช่ใครก็ได้ ที่เข้ามาคุยแค่ไม่กี่วันไง มันต้องใช้เวลา
ศึกษา ทั้งตัวเค้า และตัวเรา ให้มากพออาจไม่ต้องเป็นคู่รักที่ดีที่สุด แต่เป็นคู่ที่เข้าใจกันมากที่สุด วันที่ทุกข์ ข้ามผ่าน
มันไปด้วยกัน วันที่สุข ก็สุขด้วยกัน
ในวันสำคัญของเรา เค้าก็อยู่ข้างเราเสมอในวันสำคัญของเค้า เราก็อยู่เป็นกำลังใจให้ตลอดเมื่อความสัมพันธ์ เริ่มสั่นคลอน
ให้จดจำไว้ว่า ”ความรักมันไม่ได้สร้างในวันเดียว” นึกถึงวันนั้น ที่เราอย ากได้คนนี้ เข้ามาอยู่ในชีวิตแล้วช่วยกันคิดหาทาง
ออกอย่ างเข้าใจมันเลยเป็นเรื่องย าก ที่จะไปเริ่มใหม่กับคนอื่นอาจด้วยเ พ ร า ะวัยที่โตขึ้น ทำให้จริงจังมากขึ้นนั่นแหละ
สุดท้าย คำว่า รัก มันเป็นสิ่งที่ตามหาได้ตลอดแหละแต่คนที่จะใช้ชีวิตร่วมกันไปนานๆ คงต้องขึ้นอยู่กับว่าคนที่เข้ามาใน
ชีวิตเราตอนนี้ จะจับมือกับเราแล้วเดินไปด้วยกันได้ไกลแค่ไหน
