นานมาแล้ว มีซากช้างลอยไปตามกระแสน้ำ กาตัวหนึ่งพบเข้าก็ดีใจคิดว่าตนเป็นผู้โชคดี เ พ ร า ะจะได้อาหารกินฟรี
โดยไม่ต้องออกแรงไปอีกนานจึงโผลงจับที่ซากช้างนั้น จิกกินเนื้อช้างที่เน่าเปื่อย อิ่มแล้วก็หลับอยู่บนซากช้างนั้นเอง
ตื่นขึ้นก็กินอีก กินๆ นอนๆ อยู่กับซากช้างนั้นอย่ างมีความสุขนานวันเข้า กระแสน้ำก็ไหลออกสู่ทะเล ซากช้างก็พลอย
ไกลฝั่งออกไปเรื่อยๆจนถึงกลางมหาสมุทร พอซากช้างเปื่อยเน่าสื้นไป กาก็มองไม่เห็นฝั่ง เ สี ย แล้วถึงจะพย าย าม
บินกลับอย่ างไร ก็ไม่สามารถพ้นจากมหาสมุทรได้จึงหมดแรงจมน้ำสิ้นในที่สุด ในทางธรรม ซากช้างที่ลอยไปตาม
กระแสน้ำนั้นท่านเปรียบเหมือนกามคุณ 5 ได้แก่ รูป เ สี ย ง กลิ่น รส และสัมผัสที่น่าพอใจ ทำให้เกิดสุขซึ่งเป็นเรื่องที่
ปุถุชนมุ่งแสวงหา เ พ ร า ะที่มนุษย์ต้องการเงินทองข้าวของอาหารการกิน หรือที่อยู่อาศัย ก็เ พ ร า ะสิ่งเหล่านี้ เป็น
เครื่องมือให้ชีวิตเข้าถึง รูป เ สี ย ง กลิ่น รส และสัมผัสที่ทำให้เกิดสุขทั้งสิ้นไม่นับวัตถุสิ่งของ เครื่องปรนเปรอความสุข
ส่วนเกิน ที่มีอยู่อีกกลาดเกลื่อนมากมายกามคุณ 5 จึงเป็นของคู่กับชีวิตมนุษย์ โดยเฉพาะมนุษย์ปุถุชนด้วยแล้วก็เปรียบ
เหมือน อาหาร ที่จำเป็นกับชีวิต นั่นแหละข้อควรระวังในเรื่องนี้ก็คือ แม้ต้องมีกามคุณเป็นอาหารของชีวิตแต่ไม่ควรหลงใหล
เผลอสติ ต้องนึกไว้เสมอว่า ชีวิตที่ผูกพันกับกามคุณก็เหมือนการอยู่บนซากช้าง ที่ลอยไกลออกไปทุกทีแล้วฝึกคิดให้เห็น
ด้านที่เป็นโทษของกามคุณ เ สี ย บ้างยินดีในความสุขเหล่านั้นแต่พอประมาณจึงจะไม่ต้องพบชะตา ก ร ร ม
เ หมือนกาหลงซากตัวนั้น