เธออาจหลงลืมไปว่า เธอเคยดีกับฉันมากกว่านี้ มีกันอยู่แค่นี้ดูแลกันให้ดีเถอะนะบางที…อาจหลงลืมไป คนสองคนที่อยู่
ด้วยกันมาสักระยะ กว่าจะเปลี่ยนจากคนไกลให้กลายมาเป็นคนใกล้ตัวได้ ต้องใช้เวลาแค่ไหน… แต่บางทีก็อยู่ใกล้จน
มองไม่เห็น ใกล้จนไม่เห็นค่า ใกล้ จนไม่เห็นความสำคัญ ใกล้จนถูกมองข้ามเมื่อก่อนเคยพูดกันดีกว่านี้เคยเกรงใจกัน
มากกว่านี้เคยใส่ใจกันเยอะกว่านี้ชินกันจนลืมให้เวลาลืมให้คุณค่ากับอีกคนเ พ ร า ะคิดว่าตื่นมาพรุ่งนี้ก็เจอกลับบ้านไป
เขาก็ไม่ได้หายไปไหนมองอะไรที่มันไกลตัวไว้ก่อนมองว่างานมันต้องรีบทำมองว่า “คนอื่น” น่ะต้องเกรงใจมองว่ารอให้
ว่างหน่อย ค่อยหาเวลาให้ก็ได้คนใกล้ๆ รู้สึกยังไง เครียดแค่ไหนไม่ได้สังเกตเห็นเท่าไหร่เลยทั้งที่เราควรเกรงใจกับ
คนใกล้ตัวที่สุดควรหยุดมองจอ แล้วมามองหน้ากันได้แล้วเงินทองที่หามายังไม่ทำให้หายเหนื่อยได้เท่าคำพูดง่ายๆ ว่า
“เหนื่อยมากไหมวันนี้”เ พ ร า ะในวันที่เราทุกข์ เราไม่สบายเรามองหาคนที่จะมารับฟังเรื่องราวของเรามันกลับไม่ใช่คน
ไกลตัวที่ไหน แต่เป็นคนใกล้ๆ ที่เราลืมให้คุณค่ากับเขามานานวันนี้ถ้ายังมีโอกาสก็กลับไปกอดเขาหน่อยกลับไปถาม
ให้ชื่นใจสักหน่อยว่าเหนื่อยไหมเ พ ร า ะถ้าเรายังหลงลืมที่จะดูแลคนใกล้ๆเขาก็อาจกลายเป็นคนไกลได้เหมือนกัน
#มีกันอยู่แค่นี้ #รักกัน #ดูแลกันให้ดีนะ
