เมื่อสูญสิ้นคนอันเป็นที่รักไปมันไม่ง่ายเลยที่ต้องมาเจอสิ่งนี้ด้วยตนเอง

1 : เธอที่รัก เธอจากไปแล้ว ดังคำพระพุทธเจ้า ทรงพร่ำย้ำเตือนและวันหนึ่ง ฉันเองก็จะต้องไปยังที่ตรงนั้น เช่นเดียวกับเธอ

ลมหายใจของเธอดับไปแล้วใช่ไหม แต่ลมหายใจของฉันยังอยู่ใช่ไหมและฉันจะใช้มัน เพื่อสิ่งใด เพื่อเศร้าเหงา ท้อแท้ หรือ

ฉันจะใช้มันเพื่อเรียนรู้ชีวิตเรียนรู้ธรรมะ ของพระพุทธเจ้า นี่คือทางแยกสองทางที่ฉันต้องเลือกและฉันจะเลือกมันให้ดีที่สุด

ฉันจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง

2 : เราต่างเคยได้ยินมามาก เกี่ยวกับการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก และแม้ได้ฟังมาเท่าไหร่ทว่า มันไม่ง่ายเลย เมื่อต้องมาพบ

เจอสิ่งนี้ด้วยตนเองเสียงที่เคยได้ยิน จะไม่ได้ยิน ภาพที่เคยเห็น จะไม่ได้เห็น ใบหน้าที่เคยคุ้น ยังตราตรึงในใจแต่ไม่มีวันได้

พบกันอีก คิดถึงเท่าไหร่ แต่เวลาไม่หวนคืนมาสิ่งนี้เองใช่ไหม ที่ทำให้คนทั้งโลกต้องร้องไห้ เมื่อสูญสิ้นบุคคลอันเป็นที่รัก

คำว่าไม่มีอีกแล้ว ตอกย้ำให้หัวใจสลาย

3 : น้ำตาไหล แต่ใจนึกถึงคำพระพุทธเจ้า ท่านสอนเสมอว่าเมื่อคนเราเกิดมาแล้ว ย่อมมีเจ็บ มี การเสียชีวิต เป็นของธรรมดา

จะไม่มีใครรอดพ้นจากการเสียชีวิตไปได้ ขึ้นชื่อว่า การเสียชีวิต เราไม่รู้เลยว่าจะมาถึงเมื่อไหร่ ตอนไหนเราไม่เคยรู้ว่าพรุ่งนี้

กับชาติหน้า อะไรจะมาก่อนกัน พระพุทธเจ้า จึงให้มีชีวิตอยู่อย่ างไม่ประมาทคือไม่ประมาทในธรรม หมั่นคิดทบทวนเสมอ

ถึงความไม่แน่นอน ของลมหายใจเข้าออกทั้งของเรา และของคนที่เรารัก

4 : แม้วันนี้ฉันยังทำใจไม่ได้ แต่เธอรู้ไหมว่าฉันเลือกแล้ว ฉันเลือกที่จะเรียนรู้ธรรมะ จากการเสียชีวิต ของเธอแม้เธอไม่ใช่ครู

แต่ฉันจะยกเธอเป็นครู เธอคือครูผู้สอนให้ฉันซาบซึ้งว่า การเสียชีวิต อยู่ใกล้เราจริง ๆร่างกายของเรานี้ คือสิ่งรอวันเสื่อมสลาย

มันคือกองดินทั้งปวงที่ประกอบรวมด้วยน้ำ ลม และไฟ หาใด ๆ จีรังมิได้เลย

5 : เธอที่รัก ใจคนเหมือนคลื่นลม มีขึ้นมีลง บางวันมีกำลังใจ แต่บางวันก็จิตตกพอนึกว่าเราจะไม่ได้ไปไหนด้วยกันอีกแล้วฉันก็

ใจหาย โชคดีที่ฉันเคยได้ยิน ได้ฟังธรรมะมาบ้างเธอรู้ไหมพระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ รอยเท้าสัตว์ทั้งหลาย ที่สัญจรไปบนแผ่นดิน

ชนิดใด ชนิดหนึ่งรอยเท้าเหล่านั้นทั้งหมด ย่อมถึงการรวมลงในรอยเท้าช้างรอยเท้าช้างย่อมกล่าวกันว่า เป็นเลิศกว่ารอยเท้า

เหล่านั้น เ พ ร า ะเป็นของใหญ่ดังองค์ธรรมที่อยู่เหนือองค์ธรรมทั้งปวง ใครก็ตามที่คิดตรึกถึงการเสียชีวิต เนื่อง ๆธรรมะและ

ความเมตตา  ย่อมหลั่งไหลสู่บุคคลผู้นั้นตั้งแต่เธอจากไปฉันก็คิดถึงเรื่องการเสียชีวิต อยู่บ่อย ๆ เหมือนฉันรดน้ำให้ปัญญา

ปัญญาทางธรรมฉันจึงงอกงามขึ้น

6 : ฉันพบว่า หัวใจของฉันมีความเมตตามากขึ้น ฉันใจดีกับผู้คนมากขึ้นเลิกหวง เลิกยึด ปล่อยวางอะไร ๆ ได้มากขึ้นมุมมอง

ของฉัน ที่เกี่ยวกับชีวิตเปลี่ยนไปมาก นับแต่วันที่เธอจากไปวันนี้ฉันมีแรงพาตัว ขึ้นจากกองทุกข์ทับถมได้แล้ว ยังมีความเศร้า

เล็กน้อยแต่มีเพียงความปีติ และความทรงจำดี ๆ ของเราเต็มเปี่ยม

7 : สิ่งของใด ๆ ของเธอ หากมันเป็นประโยชน์กับใครฉันจะนำไปให้เขา  ฉันจะทำหน้าที่ให้แทนเธอเองเธอคงดีใจที่ของพวกนี้

จะเป็นประโยชน์กับใครบางคนต่อไปสิ่งนี้คือบุญกุศล ที่ฉันทำมันในนามของเธอ แต่ฉันขอนะ ขอให้ฉันได้เก็บบางชิ้นไว้บางชิ้น

ที่พิเศษ เก็บไว้ดูต่างหน้า แล้วยิ้มเมื่อนึกถึง

8 : ในวันที่เธอยังมีชีวิต มีหลายครั้งที่เราทะเลาะกัน ก็เรา คือ ครอบครัวเดียวกัน เหมือนลิ้นกับฟันมันก็ต้องมีบ้างที่ไม่ลงรอย แต่

ไม่เป็นไรหรอกนะ เ พ ร า ะฉันไม่เคยนึกโกรธเธอเลยก็อาจมีบ้าง แต่เดี๋ยวเดียวก็หาย ไม่เคยเก็บมาคิดแค้นชิงชังสำหรับฉันแล้ว

มีแต่ความรู้สึกรักเท่านั้นที่ให้เธอได้ ฉันรู้ว่าเธอก็คิดเหมือนฉันเธอผู้เป็นทั้งครู ผู้สอนให้รู้ว่า วันเวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกินเธอ

ผู้เป็นทั้งครอบครัว เป็นบ้าน เป็นอ้อมกอด เป็นที่พักพิงตลอดมา

9 : ในการเสียชีวิต ของเธอ ทำให้ฉันเข้าใจชีวิตตามความเป็นจริงชีวิตที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า เป็นดังน้ำค้างย ามเช้า งดงาม

แต่แสนบางเบาใครเล่าเก็บงำน้ำค้างไว้ได้ เ พ ร า ะน้ำค้างย่อมเหือดระเหย เมื่อพานพบพยับแดดเ พ ร า ะการเสียชีวิต ของเธอ

ใช่ไหม ที่ทำให้ฉันได้เกิดใหม่ได้กลับมาเริ่มต้นเรียนรู้ธรรมะอีกครั้งพระพุทธเจ้าสอนฉันว่าชีวิตคนเรามีไว้เพื่อทำที่สุดแห่งทุกข์

ให้แจ้งฉันเห็นการเสียชีวิต ฉันเห็นความทุกข์ แล้วฉันก็เห็นธรรมะ

10 : เธอที่รัก ขอบคุณนะที่ครั้งหนึ่ง เราเคยมีกันและกัน แม้วันนี้ไม่มีเธอแล้วแต่มันก็แค่ร่างกาย เ พ ร า ะความรักของเรายังอยู่

เ พ ร า ะเธอยังเป็นบ้าน และครอบครัวของฉันเสมอบุญใด ๆ ที่ฉันเคยสั่งสม ทั้งอดีตชาติ ปัจจุบันชาติ อนาคตชาติ ตราบซึ่ง

นิพพานสิ้นภพชาติฉันขออุทิศคุณความดีนี้แด่เธอ ผู้เป็นที่รัก ผู้เป็นครูสอนธรรมแท้ว่า ชีวิตคือสิ่งไม่เที่ยงต่อจากนี้ ฉันจะตั้งใจ

ปฏิบัติธรรม และด้วยอานิสงค์นี้ ขอเธอที่ฉันรักมั่น จงสู่สุคติภูมิจากดวงตาของเธอ กลายเป็นดวงตาของฉัน และจักเป็นดวงตา

เห็นธรรมการเสียชีวิต ของเธอจะไม่สูญเปล่า ธรรมใด ๆ ที่พระพุทธเจ้าทรงเห็น ฉันจะเห็นธรรมนั้น ด้วยดวงตาธรรมที่เธอฝากไว้