ทุกๆครั้งที่นึกถึงเรื่องดีๆหัวใจจะอาบซ่านไปด้วยความปีติยินดี

1 : สมยศกับเพื่อนลงทุนในธุรกิจหนึ่ง

กิจการของทั้งสองไม่เคยได้รับกำไร ผ่านไปสองปีสมยศเพิ่งพบว่าเพื่อนโกงเงินกำไรทั้งหมด ทั้งสองเลิกกิจการที่ทำด้วยกัน

แต่สมยศไม่เคยลืมความเจ็บช้ำครั้งนี้ ผ่านไปสิบปี เขาประสบความสำเร็จในธุรกิจของเขาเองแล้ว ความโกรธแค้นนั้นยังคงอยู่

มันทำให้เขาไม่มีความสุขทุกครั้งที่นึกถึงมันทุกข์ทบต้นความทรงจำของมนุษย์มีความแปลกอย่ างหนึ่งคือ มันจดจำเรื่องไม่ดี

ได้ลึกกว่านานกว่าเรื่องดี ๆ เรามักจดจำเรื่องที่คนอื่นทำแย่ ๆต่อเราได้ไม่ว่าผ่านมากี่สิบปีแล้ว เราจำเรื่องที่เราพูดหน้าชั้นเรียน

แล้วถูกเพื่อนหัวเราะเย าะได้ เราจำเรื่องที่ใครบางคนนินทาเราลับหลังและเราบังเอิญได้ยินได้คนแก่บางคนเริ่มมีอาการขี้ลืม

แต่กลับจำเรื่องที่คนอื่นทำไม่ดีต่อเขาเมื่อห้าสิบปีก่อน แล้วความโกรธก็ปะทุขึ้นมาเหมือนว่าเหตุการณ์นั้นเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้

เองหัวใจเต้นแรง เหงื่อออก และคืนนั้นก็นอนไม่หลับ เป็นดอกเบี้ยทบต้นที่แพงเหลือเกิน ทุกข์ทบต้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นทุกวัน

เกิดขึ้นกับแทบทุกคนแต่คนฉลาดเลือกจบมันตั้งแต่เกิดความเสียหายแรกคนเขลาต่อเติมความเสียหายแรกเป็นความเสียหาย

ใหม่ที่มักใหญ่กว่าเดิมการจบมันก่อนคือการยอมปล่อยมันลง ไม่แบกมันไว้ PUT IT DOWN วางมันลงนี่ก็คือเรื่องการยึดมั่น

ถือมั่นที่พระเทศน์ มันเข้าใจไม่ย ากอย่ างที่คิด ลองใช้หลักบัญชีง่าย ๆ แจงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นสองช่องช่องซ้ายคือกำไร

ช่องขวาคือไม่มีทุน กำไรคือความสุข ความสบายใจ การได้เงินเพิ่ม ไม่มีทุนคือ  ความทุกข์ ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ

ค่าเสียเวลาไปหาหมอ ค่าบิลโรงพย าบาล ค่าเสียโอกาสในการทำเรื่องสร้างสรรค์อื่น ๆ ค่าเสียโอกาสในการเล่นกับลูก ไม่ได้

หัวเราะ ไม่ได้ยิ้ม ฯลฯ แล้วคูณจำนวนวันเดือนปีที่อารมณ์บูดเข้าไป เด็กประถมก็รู้ว่าควรเลือกทางไหน แต่คนไม่ยอมใคร เลือก

ที่จะไม่รู้ กูไม่ยอมโว้ย! เสียรู้ห้างไป 250 บาท ไม่ตา ยก็หาใหม่ได้ เพื่อนโกงเงินไม่ตา ยก็หาใหม่ได้ อย่ าแบกมันไว้นานเป็น

ปี ๆ เ พ ร า ะค่าแบกแพงกว่าค่าเสียหายในตัวเงินทะเลาะกับสามีเป็นเรื่องปกติธรรมดา มีใครบ้าง ที่ไม่ทะเลาะกับสามี เสียเงิน

ไปแล้ว ไยต้องเสียอารมณ์เพิ่ม ทุกข์เรื่องหนึ่งแล้ว ทำไมต้องทุกข์เพิ่มอีกเรื่องค่าใช้จ่ายในการไม่ยอมคนอื่นนี้มักแพงกว่า

การยอม ๆเขาบ้างแล้วยุติความเสียหายแรกเพียงแค่นั้นอย่ าให้มันลามมาถึงใจจนกลายเป็นมะเร็งที่เกาะกินทั้งชีวิตคำโบราณ

ที่ว่า ยิ่งให้ยิ่งได้ ก็ตรงกับเรื่องนี้ ยอมให้เขาไป ได้ความสงบทางจิตคืนมาคราวนี้ลองใช้หลักการหลายเด้ง ในอีกด้านหนึ่ง

ของตาชั่งอารมณ์ อาจได้ผลต่างกัน ซื้อขนมมากิน รสชาติอร่อยเหลือเกิน ก็แบ่งให้เพื่อนชิมจากสุขคนเดียวก็กลายเป็นสุข

สองคน หรือสุขสองเด้ง อ่านขำขันแล้วขำมาก เล่าให้เพื่อนสองคนฟังก็กลายเป็นสุขสามเด้งได้ยินธรรมที่ดีมาก เล่าให้เพื่อน

สามคนฟังแล้วนำไปปฏิบัติกลายเป็นสุขสี่เด้ง ลองคิดดูว่าหากเราสามารถทำเรื่องดี ๆ ให้คนนับพัน นับหมื่นนับล้านคนมันก็

กลายเป็นสุขพันเด้ง สุขหมื่นเด้ง สุขล้านเด้ง และหากเราระลึกถึงความสุขชนิดนี้ ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องดี ๆ ที่เคยได้ยินได้ฟังนี้

หัวใจเราจะอาบซ่านด้วยความปีติมันก็กลายเป็นสุขทบต้น แล้วมีอะไรในโลกที่ดีไปกว่าสุขทบต้น?

2 : วิไลซื้อกระเป๋าถือใบหนึ่ง

จากห้างสรรพสินค้าใหญ่แห่งหนึ่ง ในรายการลด 50 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเดินผ่านอีกห้างหนึ่ง เห็นกระเป๋าอย่ างเดียวกันวางขายอยู่

ก็ลองเปรียบเทียบราคาดู แล้วพบว่าห้างแห่งที่สองขายกระเป๋าแบบเดียวกัน ถูกกว่าห้างแรก 250 บาท ทั้งนี้เ พ ร า ะห้างแรก

ใช้ลูกเล่นตั้งราคาสูงกว่าปกติแล้วลดราคาลงมาเท่าเดิมเธอโกรธตัวเองด่าตัวเองว่าโง่เง่าจนถูกเขาหลอกทำไมเลินเล่ออย่ างนี้

ทำไมไม่ตรวจสอบราคาหลาย ๆ ห้างก่อนทำไมไม่ถามเพื่อน ฯลฯ ขณะกลับบ้านก็โมโหไปตลอดทาง ถึงบ้านแล้วก็ยังกลุ้มใจ

ลูกมาหาก็ไม่อย ากคุยด้วยครั้นเวลาอาหารเย็นก็กินไม่อร่อยคิดถึงแต่เรื่องนี้ เวลานอนก็ไม่หลับเ พ ร า ะยังโมโหตัวเองไม่หาย

กลุ้มใจไปหลายวัน นี่เรียกว่าเสียสองเด้งเด้งแรกคือเสียทางวัตถุเด้งที่สองคือเสียทางจิตใจ วิไลเลิกซื้อสินค้าจากห้างแห่งนั้น

ผ่านไปหนึ่งปีสองปี วิไลก็ยังโกรธตัวเองและห้างไม่หายในเหตุการณ์นั้น ทุกครั้งที่โกรธ เธอก็มีอาการหัวใจ เต้น แรง นอน

ไม่หลับ มันเพิ่มจากเสียสอง เด้งเป็นเสีย สามเด้ง สี่เด้ง ผ่านไปสิบปีเธอยังโกรธเรื่องนี้อยู่ คราวนี้จาก 3 – 4 เด้ง กลายเป็น

10 – 20 เด้ง กลายเป็นทุกข์ทบต้น เป็นดอกเบี้ยอารมณ์ที่ทบซ้ำ ไม่หยุดหย่อน ตราบที่ยังไม่สามารถปล่อยวางเรื่องนี้ได้รวม

พลังงานที่เสียไปเวลาที่หายไปกับการครุ่นคิดเรื่องนี้ สารอั น ต ร า ยที่ร่างกายหลั่งออกมาตอนกลัดกลุ้ม ความเสื่อมของหัวใจ

ที่เกิดจากความโกรธคำนวณออกมาแล้วจะพบว่าค่าเสียหายของงานนี้มากกว่า 250 บาท

3 : สุดาทะเลาะกับสามี

สามีด่าเธอด้วยถ้อยคำรุนแรง วันรุ่งขึ้นสามีขอโทษเธอ บอกว่าเมื่อคืนนี้ใช้คำพูดหย าบคายเ พ ร า ะอารมณ์ชั่ววูบเธอยกโทษ

ให้เขา แต่ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ ในใจเธอยังรู้สึกน้อยใจและโกรธ และงอนเขาไปหลายวันโดยที่เขาไม่รู้ ผ่านไปสิบปีความ

น้อยใจยังไม่จางหาย ผ่านไปยี่สิบปี ทุกครั้งที่นึกถึงเหตุการณ์นี้เธอก็สัมผัสความโกรธและน้อยใจที่ปะทุวูบขึ้นมา นี่ก็คือทุกข์

ทบต้น เป็นดอกเบี้ยอารมณ์ที่ทบซ้อนไม่หยุดหย่อน ตราบที่ยังไม่สามารถปล่อยวางตะกอนในใจได้