เรื่องนี้เตือนสติได้ดีมาก…ฝากถึงคนที่เอาแต่บ้างานจนลืมครอบครัวตัวเอง

39 ปีที่แล้ว..ผมเริ่มต้นทำงาน กับบริษัทการเงินข้ามชาติ ที่ว่ากันว่ามีขนาดใหญ่ เป็นอันดับ 3 ของโลก..35 ปีที่แล้ว..ผม

แต่งงานกับเธอที่ผมรักที่สุด เราต่างสัญญาจะสร้างอนาคตร่วมกัน เธอจะเป็นคนข้างหลังเพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ

ทางการงานตามที่ตั้งใจ..ในขณะที่การงานของผมก้าวหน้าไปมากอย่ างรวดเร็ว…29 ปีที่แล้ว..เธอคลอดลูกชายคนแรก

ให้ผม ในขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่น ผมขอโทษเธอ สัญญากับเธอว่าผมขอเวลาทำงาน อีกระยะเพื่อครอบครัว..ผมกลับ

เมืองไทย รับขวัญลูกและ ขอโทษเธอด้วยตำแหน่งงานที่ก้าวหน้ากว่าเดิม..ฝันของเราใกล้เป็นจริง..

24 ปีที่แล้ว..เธอ ค ล อ ด ลูกสาวที่เราเฝ้ารอคอย ผมได้เห็นหน้าลูกสาวแค่วันเดียวเ พ ร า ะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ที่

ออสเตรเลีย ผมสัญญาว่า ผมจะทำงานอีกไม่นาน จากนั้นเวลาทั้งหมดของผมจะเป็นของครอบครัวตลอดไปสมกับที่เธอ

ตั้งตารอคอย..13 ปีที่แล้ว..หน้าที่ การงานผม ก้าวหน้าจนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิค แต่เธอขอ “หย่ า”

เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอกว่า ผมไม่เคยให้เธอ (ผมเถียงว่า ผมให้เธอทุกอย่ าง) สุดท้ายเธอบอกว่า“เมียไม่ได้ต้องการแค่

ทรัพย์สินเงินทองจนเกินเก็บ หากแต่เป็นความอบอุ่น มั่นใจจากอ้อมกอดคนเป็นสามีเติมเต็มในคืนอ้างว้าง”..สุดท้ายเธอ

แยกไป ส่วนลูกๆ ปู่กับย่ าจะดูแลอย่ างดี เหมือนกับที่เคยเลี้ยงผมมา.. 10 ปีที่แล้ว..ลูกชายคนโต ซ้อนท้ายมอเตอร์ ไซด์

เพื่อนประสบ อุ บั ติ เ ห ตุ เสี ย ชี วิ ตผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆ ที่มีงานสัมนาสำคัญ แม่บอกว่า ลูกชายเกเรเลี้ยงย าก..

ผมกอดลูกสาวบอกกับเธอว่า พ่อไม่ดีเอง ขอเวลาพ่ออีกนิดแล้วพ่อจะให้ทุกอย่ าง..

7 ปีที่แล้ว..ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่า อย่ าเอาแต่ทำงานจนลืมไปว่า ลูกต้องการอ้อมกอดจากพ่อที่โหยหามานาน

อย่ าปล่อยให้เธอรอคอยอย่ างเดียวดาย.

5 ปีที่แล้ว..พ่อ จ า ก ไ ป ตามแม่ ญาติๆ พากันพูดคุยโดยที่ผมแอบได้ยินว่า พ่อตรอมใจที่แม่จากไปเมื่อ2 ปีที่แล้วกับเรื่อง

หลานสาวหนีตามผู้ชายข้างบ้ านไปอยู่ทางใต้?.แกเอาแต่โทษตัวเองว่า“ไม่มีปัญญาเลี้ยงหลานให้ดี” ขณะที่ผมก้าวสู่

จุดสูงสุดทางการงาน..ผมเป็นเบอร์หนึ่งในเอเชียแปซิกฟิคตามเป้าหมาย ผมมีทุกอย่ างที่ต้องการ ผมประสบความสำเร็จ

เหนือใคร แน่นอนไม่มีสิ่งใดได้มา ฟ รีๆการสูญเสียบางอย่ างแลกกับความสำเร็จขนาดนี้มันชั่งคุ้มค่า ต่อไปผมจะกลับไป

ชดเชยเยียวย าเวลาที่ผมโกงไปจากครอบครัว..

3 ปีที่แล้ว..หม อ บอกว่า ผมเป็น โ ร ค ซึ ม เศร้ า ต้องกินย าตามสั่งให้ครบ..น่าแปลกที่ผมมี ครบทุกอย่ าง แต่กลับอ้างว้าง

อย่ างที่สุด หาใครรักจริงไม่ได้สักคน มีแต่คนที่จ้องจะกอบโกยสิ่งที่ผมทุ่มเทหามาทั้งชีวิต ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ภรรย า

และลูกๆ สักคน..ตอนนี้ผมเข้าใจสิ่งที่ภรรย าผมบอกตอนเธอจ ากไปแล้วแต่มันสายไปไม่มีใครทนรอคอยย าวนานแบบนี้

ได้..ถึงตอนนี้ผมยอมแลกทุกอย่ างที่หามาได้ กับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำพออยู่พอกิน ขอแค่ให้ได้อยู่ร่วมกับทุกคนสัก

ช่วงชีวิตหนึ่ง..ได้โปรด!วันนี้อาตมามีความสุข กับชีวิตใหม่ ในร่มกาสาวพัสตร์อันสงบเย็นหากไม่ได้เจอพระอาจารย์อาตมา

คง เสี ยชีวิต ไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว หากวันนี้อาตมามีคุณวิเศษขอได้ (ซึ่งไม่มี)ขอให้โยมทั้งหลาย อย่ าทำโ ง่ๆ เหมือนอาตมา

ในอดีตอีกเลย