เคยได้ยินคนที่เขาพูดกันว่า คนที่ไม่มีลูกเขามักจะมีบุญ..เราก็สงสัยและตั้งคำถาม หลายๆข้อว่าคนที่เขาไม่มีลูกนั้นมีบุญจริง
หรือทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ เลยไปเจอบทควา ม หนึ่ง เขาได้กล่าวเอาไว้ว่าอย่ าคาดหวังอะไร จากลูกๆ ต่อให้คุณเลี้ยงใคร
ไว้เผื่อดูแลคุณ ย า ม แ ก่เฒ่ าเขาก็ต้องวุ่ นวายกับการงานและภาระผูกพันต่างๆ เกินกว่าจะเวลามาช่วยเหลืดูแลอะไรคุณ
ได้มากนัก อย่ างคุณต้องเลิกเอา สุ ข ภ า พไปแลกกับความ ร่ำร ว ยได้แล้วมีเงิ นเท่าไร ก็ซื้ อสุข ภ า พคืนมาไม่ได้ดังนั้น..
ตราบใดที่คุณยังมีข้าวปลาอ า ห า รกินอย่ างเพียงพอมีเงิ นพอใช้สอยได้ทุกวัน เพียงเท่านี้ก็ดีเหลือหลายแล้ว อายุเท่านี้
แล้วคุณควรอยู่อย่ างเป็นสุขทุกบ้านต่างก็มีปัญหาของตนเองอย่ ามัวไปคิดเปรียบเทียบ แก่ งแย่งแข่งดีกันไม่ว่าชื่อเสียง
ฐานะในสังคมหรือความก้าวหน้าของเด็กๆสิ่งที่ควรจะแข่งกันจริงๆนั้น คือแข่งกันมีความสุข,มีสุ ข ภ า พดี และอายุยืนนาน
ส่วนอะไรที่เราเปลี่ยนมันไม่ได้ ก็อย่ าไปฝังอกฝังใจ ให้ป่ ว ยการและทำล า ยสุขภ า พตัวเองเลย อายุป่านนี้แล้วก็ยัง
เปลี่ย นมันไม่ได้เลย “คนที่ไม่มีลูกเรียกว่าเป็นคนมีบุญ”
ถาม : คือตัวลูกเองไม่มีลูกเป็นของตัวเองที่เป็นแบบนี้เป็นเ พ ร า ะ ลูกไม่มีบุญใช่ไหมคะ
พระอาจารย์ : มีบุญสิ คนไม่มีลูกจะไปไม่มีบุญได้ยังไงคนมีลูกหน่ะเป็นคนมีกร รม ถามคนมีลูกเขา ดูสิ
ถาม : ทำไมคนที่มีลูกถึงมีกร รมละครับ
พระอาจารย์ : เ พ ร า ะว่าเลี้ยงลูกมันทุกข์ไง เดี๋ยวลูกก็ดื้อเดี๋ยวลูกก็ไม่เชื่ อฟัง ทำอะไรก็ไม่เชื่ อฟัง
หรือลูกไปทำอะไรให้เกิ ดความเสี ยห า ยขึ้นมา พ่อแม่ก็ ต้องทุ ก ข์ ลูกไปทำข้าวของของคนอื่นเสียหายพ่อแม่ก็ต้องมา
รับผิ ด ชอบมาจ่ า ยค่ าเสี ยหายต่างๆ งั้นเลี้ยงลูกมันไม่ใช่เป็นของสนุกต้องหาเงิ นหาทองมาให้มีใช้อยู่ตลอดเวลาลูกนี่
ไม่ ต้องหาเลยใช่ไห ม อย ากจะได้เงิ นอะไรก็ แบมืออย่ างเดียวขออย่ างเดียวพ่อแม่นี่กว่าจะหาเงิ นมาได้สักบาทนี่ต้อง
เหนื่ อยย าก ถ้าไม่มีลูกก็ไม่ต้องมาหาเงินมาเลี้ยงลูกให้เหนื่อ ยย ากเนี่ยเขาถึงเรียกว่าเป็นทุกข์ คนที่ไม่มีลูกหน่ะเรียกว่า
เป็นคนมีบุญ เราอย่ าไปมี ลูกล่ะเข้าใจไหม เราเป็นลูกก็ได้แต่อย่ าไปมีลูกก็แล้วกันโตไปก็บวช บวชแล้วสบายไม่ต้องมา
เลี้ยงลูกให้ทุกข์
ถาม : ถ้ามีคนสองคน คนหนึ่งมีลูกแล้วอีกคนนึงไม่มีลูก คนที่มีลูกเขาก็เลี้ยงลูกไปด้วยความทุกข์ แล้วก็แก่ไปทั้งคู่แล้ว
ตอนบั้นปลายชีวิตคนที่มี ลูกเขาได้ลูกดีก็จะดูแลพ่อแม่ย ามเจ็ บไข้ได้ป่ว ยแต่คนที่ไม่มีลูกก็ไม่มีคนดูแล แล้วใครจะมี
กร รมมากกว่ากันคะ
พระอาจารย์ : คนที่ไม่มีลูกหน่ะสบาย เ พ ร า ะจะได้พึ่งตนเองได้จะรู้จักพึ่งตนเอง ถ้าพึ่งไม่ได้ก็ไม่มีชีวิตอยู่ต่อก็ไม่เป็นไร
ยังไงก็ต้องถึงวันนั้นอยู่ดีแล้วก็โอกาสที่จะได้ลูกดีมันก็มีน้อยมากโอกาสได้ลูกไม่ดีมันจะมีมากกว่าแล้วจะมาเสียอกเสียใจ
มากกว่าคนที่ไม่มีลูก คนที่ไม่มีลูกเขาก็ต้องเตรียมตัวพึ่งตัวเขา เมื่อเขาไม่มีใครมาพึ่งแล้วเขาอยู่กันได้ อย่ างเป็นพระนี่ก็
ไม่มีลูกใช่ไหม ก็ต้องรู้จักพึ่งตัวเองให้มาก หัดช่วยเหลือตัวเองเอาไว้ เ พ ร า ะมีลูกก็ใช่ว่าลูกจะอยู่เลี้ยงดูเราเสมอไปยิ่ง
เราเลี้ยงเขามาดีเรายิ่งคา ดหวังกับเขาไว้มาก ว่าเมื่อเราแ ก่ขึ้นมาเขาต้องกลับมาเลี้ยงดูเราแต่ถ้าเขาเกิดไม่มาดูแลเราละ
จะไม่ยิ่งทุ ก ข์ไปใหญ่หรือ บางคนยิ่งแล้วใหญ่ พอมีลูก ลูกมีหลานเอาหลานมาฝากไว้ให้เลี้ยงเป็นภาระต่อไปอีก แล้วก็
ไม่เคยกลับมาดูแลเราด้วยซ้ำสิ่งที่ทำให้เราเป็นทุ ก ข์มากที่สุดคือความค า ดหวั งเ พ ร า ะฉะนั้น ไม่ต้องค าดหวังอะไร
แต่แรกก็ไม่ทุ ก ข์พึ่งตัวเองให้ได้มากที่สุดก็พอ
