เรื่องนี้มันมีอยู่ว่า….
มีชายคนหนึ่ง เขาเข้ามาสู้ชีวิตในเมืองใหญ่ จนประสบความสำเร็จ
มีฐานะที่เรียกได้ว่า ร่ำรวยในระดับหนึ่งเลยก็ว่าได้
อยู่มาวันหนึ่ง…
พี่ชายที่อยู่ต่างจังหวัดได้โทรมาบอกว่า แม่ได้สิ้นใจลงแล้ว
เขาจึงต้องกลับบ้านต่างจังหวัดเพื่อมาจัดงานให้แม่เป็นครั้ง
สุดท้าย แต่ในใจก็ยังมีอคติกับแม่อยู่ไม่น้อย เพราะตั้งแต่เขา
ออกจากบ้านไปทำงาน แม่ก็มักจะโทรมาขอเงินและให้เขา
ส่งเงินกลับบ้านทุกเดือน และเมื่อรู้ว่าเขามีเงินมากขึ้น แม่ก็
ยิ่งขอมากขึ้นกว่าเดิม ทำให้เขารู้สึกไม่โอเคเป็นอย่ างมาก
แต่ในใจลึก ๆ แล้ว ก็ยังรู้สึกเสี ยใจที่ไม่ได้อยู่ดูแลแม่ตนเลย
นาน ๆ ทีถึงจะกลับบ้านมาเยี่ยมแม่ที
เมื่อเสร็จจากงาน…พี่ชายจึงได้เดินมาหาเขาพร้อมกับยื่น
จดหมายให้ซองหนึ่ง พร้อมบอกว่า แม่สั่งเสี ยไว้ว่า ถ้าแม่
เป็นอะไรไป ให้เอาจดหมายฉบับนี้ให้แกเองกับมือ ….. . .
เมื่อเขาเปิดออก ก็พบจดหมายฉบับหนึ่ง พร้อมกับสมุดบัญชี
ที่เป็นชื่อของเขาเอง ในบัญชีนั้นมีเงินฝากไว้เป็นล้าน ๆ และ
ในจดหมายฉบับนี้ยังเขียนไว้อีกว่า…
” ตั้งแต่ลูกเข้าไปทำงานในเมืองใหญ่ แม่ก็เป็นห่วงแกที่สุด ”
เพราะแกเป็นคนใช้จ่ายเงินแบบไม่คิด ชอบฟุ่มเฟือย และใจ
กว้างเลี้ยงเพื่อนฝูง แม่กลัวว่าแกจะไม่มีเงินเก็บ และต กอับ
แม่จึงบังคับให้แกส่งเงินให้แม่ทุกเดือน เพื่อที่จะเก็บไว้ให้แก
ส่วนตัวแม่เองไม่ได้ลำบากอะไร พี่ชายของแกดูแลแม่ดีอยู่แล้ว
เงินก้อนนี้มันเป็นของแก เอาไปใช้ตามความต้องการเถอะ
แม่รักลูกนะ….
เมื่ อเขาได้อ่ า นจดหมายฉบับนี้จบ เขาถึงกับเข่าท รุ ดและ
นั่งร้องไห้ไม่หยุด ที่ผ่านมาแม่ทำเพื่อเขามาโดยตลอด แต่เขา
กับมีอคติ และโ ก ร ธ แม่ทุกครั้งที่โทรมาขอเงิน ทำให้เขาไม่
อย ากที่จะกลับบ้านมาเยี่ยมแม่ เขารู้สึกผิดและเสี ยใจมาก ๆ
ที่ไม่มีโอกาสได้ดูแลท่านบ้างเลย ถึงตอนนี้มันก็สายไปเสี ยแล้ว…
