จงขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่ างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่ทำให้คุณเป็นคุณในทุกวันนี้
ได้เกิดมาเป็นเป็นมนุษย์ ได้เห็นสีสันของโลก ได้กลิ่นหอมของดอกไม้ ได้ลิ้มรสชาติอาหารที่อร่อยได้เปล่งเสียง
เป็นภาษาที่ทำให้เราสื่อกันได้เข้าใจ แค่นี้ก็ถือเป็นบุญโขแล้ว…
เ พ ร า ะเราก็ไม่รู้ว่าชาติหน้าจะได้เกิดมาเป็นคนแบบนี้อีกไหม ไม่แน่ชาติหน้าเราอาจจะเกิดมาเป็นสัตว์จำพวก
อื่น ๆ เช่น เกิดมาเป็นไส้เดือน ที่ไม่ได้เห็นสีสันในโลกว่าสวยงามแค่ไหน
เกิดมาเป็นปลาที่แล้วไม่ได้สูดดมกลิ่นหอมของดอกไม้ หรือเกิดมาเป็นงูที่ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงดนตรีอันไพเราะ
เกิดมาเป็นจิ้งจกที่ไม่รู้รสของอาหาร เกิดมาเป็นกิ้งกือที่ไม่มีภาษาใช้เป็นของตัวเอง
เ พ ร า ะฉะนั้น เราควรจะแสวงหาความสุขใส่ตัวเองให้ได้มากที่สุด โดยที่ไม่ไปเบียดเบียนผู้อื่น และตอบแทน
บุญคุณ ที่ทำให้เรามีจิตใต้สำนึกที่ดีนอกเหนือจาก พ่อ แม่ ญาติ พี่ น้อง ครู อาจารย์ เพื่อน ฯลฯ เราลองมาร่วม
ขอบคุณ กับสิ่งที่ทำให้เราไม่มีความสุข โดยคิดอย่ างให้มันเกิดสุขได้ดังนี้
จงขอบคุณ คนที่คอยเอารัดเอาเปรียบ จนทำให้คุณรู้จักการให้
จงขอบคุณ คนที่เห็นแก่ตัว จนทำให้คุณรู้จักเห็นแก่ส่วนรวม
จงขอบคุณ คนที่คอยคิดหลอกลวง จนทำให้คุณรู้จักที่จะจริงใจ
จงขอบคุณ คนที่คอยนินทาว่าใส่ความ จนทำให้คุณรู้จักที่จะพูดกันตรง ๆ
จงขอบคุณ คนที่ชอบอิจฉาริษย า จนทำให้คุณรู้จักการยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี
จงขอบคุณ คนขี้ขโมย จนทำให้คุณรู้จักความพอใจในสิ่งที่มีอยู่
จงขอบคุณ คนที่ชอบโยนความผิดให้คนอื่น จนทำคุณให้รู้จักที่จะกล่าวคำขอโทษ
จงขอบคุณ คนที่อารมณ์ร้อนรุงแรง จนทำให้คุณรู้จักที่จะใจเย็นลง
และในสุดท้าย… จงขอบคุณ คนที่หลอกคุณให้รัก จนทำให้คุณรู้จักรักตัวเองมากยิ่งขึ้น
